Historia
Pracownia powstała na mocy postanowienia rady Wydziału Architektury i Wzornictwa ASP Gdańsk w roku 1999. Szefem pracowni został Marek Średniawa, asystentem w 2000 roku został Tomasz Kwiatkowski i tak pozostaje do dziś.
Program pracowni
– Naszym celem jest kształtowanie twórczej i krytycznej postawy przyszłych projektantów. Dążymy do rozwijania wyobraźni i zdolności analizowania, oraz zbudowania umiejętności używania ich do rozwiązywania problemów projektowych. Program pracowni opiera się na świadomym realizowaniu procesu projektowego.
– Stawiane studentom wyzwania zawarte są w zakresie kształtowania idei, programowania i realizacji badań i eksperymentów oraz definiowaniu postaci rozwiązania. Niektóre dociekania dotyczą tylko idei, niektóre tylko badań i eksperymentów, żadne nie dotyczą tylko definiowania postaci rozwiązania.
– Bardziej interesuje nas w pracy droga, którą podążamy niż cel do którego zmierzamy. Najciekawsze przygody spotykamy po drodze, a cel, no cóż, cel nie zawsze musi byś osiągnięty… Czasami spektakularna katastrofa przynosi więcej doświadczeń niż kolejny sukces.
Studia pierwszego stopnia
– Uważamy, że najistotniejsza dla projektanta wzornictwa jest umiejętność realizacji procesu projektowego, od sformułowania problemu projektowego, poprzez zdefiniowanie założeń, poszukiwanie koncepcji rozwiązania, do opracowania konkluzji projektowej i jej przedstawienia.
– Kładziemy szczególny nacisk na kształcenie umiejętności pozyskiwania i analizowanie informacji w celu wykorzystania ich w realizacji procesu projektowego oraz kształcenie umiejętności przeprowadzania prostych badań i eksperymentów służących weryfikacji koncepcji rozwiązania problemu projektowego.
– Zakładamy, że warunki twórczej działalności projektanta ulegają ciągłym zmianom. Sprostanie im wymaga wykształcenia mechanizmów adaptacyjnych wykorzystujących posiadaną wiedzę, wyobraźnię, intuicję i zdolność do twórczego myślenia.
Studia drugiego stopnia
– Uważamy, że projektowanie wzornictwa jest twórczą, wieloaspektową działalnością. Twórczą, ponieważ prowadzi do opracowania koncepcji czegoś nowego, czegoś, czego dotychczas nie było. Wieloaspektową, ponieważ projektując, trzeba wziąć pod uwagę wiele różnych czynników mających wpływ zarówno na przebieg procesu projektowego, jak i na postać konkluzji projektowej.
– Kładziemy szczególny nacisk na kształcenie umiejętność planowania i realizacji procesu projektowego, prowadzącego do wypracowania konkluzji projektowej, będącej rozwiązaniem samodzielnie sformułowanego, złożonego problemu projektowego z zakresu wzornictwa.
– Zakładamy, że warunki twórczej działalności projektanta ulegają ciągłym zmianom. Sprostanie im wymaga wykształcenia mechanizmów adaptacyjnych wykorzystujących posiadaną wiedzę, wyobraźnię, intuicję i zdolność do twórczego myślenia.
Prowadzący
szef: MAREK ŚREDNIAWA katedrawzornictwa.asp.gda.pl
asystent: TOMASZ KWIATKOWSKI katedrawzornictwa.asp.gda.pl
Definicje
„Przez twórczość w zakresie form przemysłowych rozumie się tworzenie najbardziej racjonalnych warunków dla zabezpieczenia biologicznej i psychicznej egzystencji człowieka oraz rozwoju kultury w warunkach cywilizacji przemysłowej, której dynamika staje się powodem groźnego zachwiania równowagi między cywilizacją a kulturą jej wykorzystania”. „Przez projektanta form przemysłowych rozumie się twórcę-koordynatora, którego działalność polega na określaniu formy przestrzennej przedmiotów, urządzeń, przestrzeni do ich produkcji przemysłowej i użytkowania. Projektant świadomie uwzględnia cechy przemysłowego wytwarzania i traktuje je jako środki swojej twórczości. Każdy projekt jest dziełem wyobraźni i myślenia kierowanego. Jedną z podstawowych cech sztuki jest jej bezinteresowność i każdy człowiek związany ze sztuką reprezentuje raczej wyobraźnię wolną, bezinteresowną. Przymioty sztuki – talent, pasja, wszechstronna, wolna wyobraźnia, zdolność wszechstronnego analizowania zjawisk – pogłębione o wiedzę nauk humanistycznych, znajomość procesów przemysłowych i tendencji rozwoju techniki, oto cechy, które charakteryzują projektanta form przemysłowych. Przymiotów sztuki nie da się nauczyć ani nabyć. Można je rozbudzić i rozwinąć studiami artystycznymi. Wiedzę natomiast, może osiągnąć każdy drogą nauki. Dlatego zlokalizowanie studiów z zakresu kształtowania form przemysłowych wydaje się najwłaściwsze w Akademii Sztuk Pięknych”.
Andrzej Pawłowski
Cel i założenia Wydziału Form Przemysłowych. „Inicjacje. O sztuce, projektowaniu i kształceniu projektantów”. Biblioteka wzornictwa 6'87, IWP – Warszawa – 1987, PL ISSN 0860-4320, Str.56
Panel roboczy
Logowanie do panelu roboczego